W tej części eksperymentu przeprowadzono łącznie 36 prób (doświadczalnych i kontrolnych), z czego odpadło 16 (z różnych przyczyn, np. niezapamiętanie snu, nieodesłanie snu przez odbiorcę itp.). Pozostałe próby rozkładają się prawie po równo pomiędzy próby doświadczalne (n=11), podczas których dokonano próby przekazu telepatycznego obrazu wybranego losowo ze zbioru wcześniej przygotowanych na cele doświadczenia obrazów i próby kontrolne (n=9), które pomijały element nadawcy, pozostawiając resztę procedur bez zmian (po więcej szczegółów dotyczących procedur eksperymentu zapraszamy na tę stronę).
Udział w eksperymencie wzięło 16 osób (1 kobieta, 15 mężczyzn) w wieku 18-46 lat (średnia 32 lata). Niektóre osoby uczestniczyły w jednej roli więcej niż jeden raz, niektóre z nich brały udział zarówno w roli odbiorcy jak i nadawcy, jednak NIGDY nie powtarzano zastosowanych już konfiguracji (każda para odbiorca-nadawca brała udział tylko jeden raz w tej konfiguracji).
Ocenę zgodności treści snu z obrazem dokonywało trzech niezależnych sędziów, natomiast ostateczną oceną dotyczącą pary sen-obraz była średnia z oceny tych trzech sędziów (p. tabela).
Statystyka: ze względu na małą liczbę prób w każdej grupie oraz przez fakt, że rozkłady uzyskanych danych odbiegały od rozkładu normalnego do porównania dwóch grup zastosowano nieparametryczy test U Manna–Whitneya .
 |
| Tab. 1. Tabela wyników oceny zgodności snu z obrazem |
Analiza porównawcza grupy doświadczalnej (przekaz telepatyczny) z grupą kontrolną (brak przekazu, zgodność snu z losowo wybranym obrazem) wykazała brak różnic (p=0.5) pomiędzy grupami (p. wykres 1).
 |
| Rys.1. Porównanie grupy doświadczalnej i kontrolnej - brak różnic, U Mann Whitney test p=0.5. |
Ponieważ, w niektórych przypadkach średnia z ocen wyniosła "0", można by założyć, że w takich przypadkach próba przekazu okazała się nieskuteczna, natomiast każdy przypadek oceniony powyżej zera można uznać za mniejszy lub większy efekt przekazu telepatycznego. Idąc tym tropem wykonano analogiczna analizę, tym razem biorąc jednak pod uwagę tylko te próby przekazu telepatycznego, w których założono, że próba przekazu była w mniejszym lub większym stopniu skuteczna. Podobnie postąpiono z grupą kontrolną, gdzie również odrzucono wyniki średnich ocen równych zero, jednak należy pamiętać, że w tym przypadku wynik inny niż "0" nie jest tożsamy z obecnością przekazu jako, że w tej grupie przekazu telepatycznego nie było w ogóle.
Ta dodatkowa analiza dała wyniki bliższe istotności statystycznej (U Mann Whitney test, p=0.14), lecz o kierunku różnicy przeciwnym, niż spodziewano by się w przypadku zadziałania siły przekazu telepatycznego. Innymi słowy wykazano trend (nieistotny statystycznie), według którego zgodność opisu snu z losowo wybranym obrazem była wyższa niż zgodność opisu snu z z obrazem przekazywanym telepatycznie (p. wykres 2).
 |
| Rys. 2. Porównanie grupy doświadczalnej i kontrolnej - dodatkowa analiza: brak różnic, jednak zastosowanie tej metody sugeruje trend odwrotny od przewidywanego w przypadku zadziałania siły przekazu telepatycznego U Mann Whitney test p=0.14. |
Poniżej można zapoznać się ze snami i odpowiadającymi im obrazami, zarówno dla grupy doświadczalnej jak i kontrolnej.
Oficjalna dyskusja na temat uzyskanych wyników pojawi się w raporcie końcowym po przeprowadzeniu drugiej części eksperymentu dotyczącej wspólnego świadomego śnienia.
